Voor wie?

Koning Willem I  gaf bij Koninklijk Besluit van 15 april 1819 opdracht tot het graven van het Noord Hollands kanaal. Hierdoor bleef Amsterdam bereikbaar voor zeeschepen en werd een belangrijke waterverbinding aangelegd. Amsterdam was minder bereikbaar geworden door het dichtslibben van de haven en de ondiepte bij Pampus.

In 1819 begon men met de aanleg van het Kanaal.  Alles gebeurde met schop, kruiwagen en paarden. De omstandigheden waren erbarmelijk en veel mensen woonden in zelfgemaakte bouwsels langs het werk.

Het kanaal had een lengte van 80 kilometer. Het was 40 meter breed aan de waterspiegel en had een diepte van 6 tot 7 meter over een bodembreedte van bijna 10 meter. Het was destijds het breedste en diepste kanaal ter wereld. Het kanaal heeft zo’n 11 miljoen gulden gekost en de aanleg duurde ongeveer vijf jaar. Op 4 december 1824 was het kanaal klaar en op 15 december 1824 werd het in gebruik genomen. Er was ruimte genoeg om 2 zeeschepen elkaar te laten passeren.

Het is je nu nog nauwelijks voor te stellen hoe de zeeschepen ooit met paarden door het kanaal werden getrokken. In 1876 werd het Noordzeekanaal gerealiseerd en daarmee kwam een kortere route beschikbaar voor de steeds groter geworden zeeschepen en het kanaal werd minder belangrijk voor de zeescheepvaart.

In 1976 werd de eerste paal geslagen voor een nieuwe woonwijk in Amsterdam Noord, de Banne II. Naast de vele sociale huurwoningen die in die jaren werden gebouwd was het stukje langs het kanaal ingepland voor koopwoningen.

Ooit heeft hier de Anna’s Hoeve gestaan, een melkveehouder met veel koeien. Tussen de weiden liepen sloten, wat nog steeds is te merken aan de verzakkingen in de wijk.  Rond 1970 werd de grond door de Gemeente aangekocht en begon de stad aan de uitbreiding.

De 149 premiekoopwoningen werden ontworpen door Architect N. Schipper uit Den Haag. De opdracht was betaalbare huizen te bouwen die er leuk uit zouden zijn en comfort hadden.  Aan de kant van de IJdoornlaan waren diverse zelfbouwkavels. Aan de Noordkant werd de wijk later uitgebreid met nog 22 woningen.

Nog geen brug

Iets anders wat nauwelijks meer voor te stellen valt, is dat de brug over het kanaal er nog niet was. Ook de Ringweg A-10 was nog niet gereed dus moest je over het Kippenbruggetje over de dijk. Omdat dit maar 1 auto breed was, kon het voorkomen dat je daar even stond te wachten. De andere route was omrijden via het Mosveld.

De IJdoornlaanbrug (brug 970) is geopend in 1983
Maar de brug had in 1978 al geopend zullen worden. Echter  door problemen met de balans van de brug ontstond er een vertraging van 5 jaar.

In 1990 was het noordelijk deel van de A10 gereed en was de nu voor ons allen vertrouwde ringweg een feit. En met de recente ingebruikname van de metro is de verbinding met de binnenstad ook sneller geworden.

De huizen zijn er nog steeds en voor een deel nog steeds bewoond door de oorspronkelijke bewoners die  zich de tijd zonder brug en ringweg nog goed kunnen herinneren.
De meeste woningen zijn 1 of meermalen verkocht. Dat maakt dat er een mix van jong- en oud in de wijk woont. Sommige zijn hier geboren, velen willen niet meer weg.

De Banne had enkele jaren geleden een slechte naam en keek men je meewarig aan als je aangaf in Noord te wonen en dan ook nog eens in de Banne. De naam Banne-Waterkant werd bedacht en die naam bleek prima te passen. Uit een zandvlakte met een idee, is een groene wijk gegroeid met goede verbindingen naar de andere delen van Noord, de snelweg en de binnenstad.  De tuinen zijn groen, de bomen groot. Veel vogels en egels zoeken onze tuinen op. Het is een uniek stukje Amsterdam.